Nieuwe plannen

Hier weer een update van mijn leven in San Cristóbal. Echt avontuurlijk kan ik het niet noemen maar genoeg om wat te schrijven, ook is het maar om wat te schrijven want dat vind ik leuk om te doen, het is ook alweer een half jaar geleden.

Na verblijf bij Nora voor een maand, ben ik wederom begin april verhuisd, naar een groot huis met 4 kamers, groot terras voor en een tuin achter (Jacky ook helemaal blij). De kamers zijn niet altijd verhuurd dus heb het huis regelmatig voor mezelf. En als er gasten zijn (soms zijn ze stom (ik dus te oud 😜)) leer ik weer wat nieuwe mensen kennen en heb ik ook weer gezellig wat aanspraak. 

Helaas moest ik er per 1 augustus eruit, de eigenaar gaat de woning in z’n geheel verhuren. Verkast naar een casa/hostel in de natuur, vlakbij het park waar ik bijna elke dag met Jacky ga wandelen. Prachtig, dit is het uitzicht vanaf het dakterras.

 Ik heb het erg naar m’n zin, ook hier weinig gasten, dus lekker veel privacy. Ik kan blijven tot m’n trip richting Nederland. M’n spullen kan ik ook hier achter laten en heb mijn kamer weer als ik terug kom. 

Volgende maand kom ik dus eindelijk na 2 jaar en 9 maanden naar Nederland. Erg veel zin in, fijn om m’n ouders, familie en vrienden weer te zien in levende lijve. Na 3 weken wel weer snel terug naar Mexico, waar mi amor, mi preciosa, mi vida, mi todo, mi princesa Jackycita op me wacht ❤️

Ze is mijn grootste bezit. Mijn gevoel voor haar is onbeschrijfbaar, het is meer dan wat ik ooit voor alle exen bij elkaar opgeteld heb gevoeld 😆. Voor haar heb ik gelukkig ook een oplossing. Ik heb een hondenhotel gevonden, maximaal 7 honden, waar ze met de honden wandelen, spelletjes doen en elke dag een video maken voor de eigenaren. Vorige maand heb ik haar als proef een dag en nacht daarheen gebracht. Wat vond ik het lastig! Ik meer dan haar denk ik zo. Ik weet nu precies hoe moeders zich voelen als ze hun kind voor het eerst naar de dagopvang brengen. Vandaag heb ik haar weer opgehaald na 2 dagen “oefenen”. Zo hee, ik ben toch een partij blij dat ze er weer is! Ondanks dat ik weer eens ouderwets kon uitslapen en m’n handen vrij had om allerlei dingen te doen. Nu is ze klaar voor de 3,5 week in september. Phieuuw best lang, maar ze gaat het erg leuk hebben. 

Wat doe ik zoal verder: mijn dagen vul ik met yoga, oefeningen, lezen, koken, gezondheid, wandelen, spelen en knuffelen met Jacky en uiteraard nog steeds elke dag trouw de Spaanse taal oefenen. De talenknobbel die sommige mensen hebben, nou, die heb ik niet (meer), het is hooguit een dikke pukkel. Ik kan me best redden en kan zeker ook wel een conversatie aan in het Spaans maar tjonge jonge, soms word je trots volledig de grond in geboord als je een gesprek probeert te volgen en denkt: Waar gaaaaaaat dit over?? 

Hier nog wat leuke foto’s:

Jacky is in maart alweer 1 jaar geworden 

In het park kwamen we op een dag deze hond tegen, wow, zou haar tweelingbroer kunnen zijn!

Grappig hoe anders de natuur hier is, in juli-augustus schieten de paddestoelen uit de grond, terwijl het hier zomer is (nat!) Kijk hoe groot!

Wandelen in Arcotete, 1 van de prachtige parken rondom San Cristóbal 

Nora heeft een yoga teacher opleiding gedaan, ik was haar student. 

Met veel verdriet heb ik afscheid genomen van de hondenopvang. De laatste 2 maanden is naar mijn mening de gezondheid van de honden en de sfeer op de opvang op een negatieve manier erg veranderd. De manier hoe Gaby (eigenaresse) met bepaalde situaties omgaat viel me zwaar. Een aantal dingen heb ik geprobeerd te bespreken maar helaas hebben we een verschillende kijk op zaken. Voorheen na een dag werken op de opvang zat ik vol met positieve energie, laatste weken lig ik nachten wakker omdat ik het zo ontzettend te doen heb met de honden. Een erg moeilijke beslissing, de honden liggen me erg na aan het hart en ga ze enorm missen 😭.

Ik ben erg met m’n gezondheid bezig. Veel mensen realiseren zich niet dat gezondheid het allerbelangrijkste is wat er is. Zonder goede gezondheid geniet je ook minder van je veels te dure overbodige 2e auto voor de deur 🤪. Hippocrates zei ooit: “Laat eten uw medicijn zijn en medicijn uw voedsel”. Of deze, van mijn YouTube held Travis Eliot: “If you honor your body it will take care of you”. Interesante documentaire op Netflix: “What the Health”. Evenals de documentaire “Kiss the ground”, over het klimaat. Echt heel ingewikkeld is het niet om iets tegen de klimaatproblematiek te doen. Als iedereen nu ipv vlees meer groente en fruit gaat eten, dan kunnen alle vee-boeren groente en fruit telen…Hier stop ik met dit onderwerp, want laat ik me maar niet uiten hoe (wederom) slim politiek NL bezig is. Kijk eens hoe lekker dit eruit ziet! 😋

Ik kijk niet veel op Facebook, af en toe scroll ik op pagina’s wat interessant voor me is (reis-Mexico gerelateerd). Ik kwam deze mooie foto tegen met de volgende tekst: “De dag dat je stenen eet en olie drinkt, zul je begrijpen dat landbouw en boer veel meer waard zijn dan het goud van de wereld”. En zo is ‘t! 

Eindelijk krijgt mijn toekomst plan een concreter beeld. Het stel in mijn appartement heeft wederom verlenging van hun visum gekregen en blijven tot volgend jaar juni. In maart hoor ik of dit nogmaals verlengd kan worden, ze willen in ieder geval graag blijven, dat is al positief. 

Zodra ik weer terug ben in San Cristóbal na m’n trip naar NL wil in mijn Vocho (zo noemen ze hier de Volkswagen Kever) verkopen. Dan wil ik een lege minibus/van kopen en deze verbouwen tot een “off-the-grid” kleine campervan. Ik was al een beetje aan het rondkijken wat ik wil en het blijkt toch lastig te zijn om een camper te vinden die betaalbaar is en naar m’n zin. Plus het aanbod is ook niet echt geweldig. En zo ontmoet ik een spontane Belgische griet die in België een lege bus heeft gekocht met de intentie om deze om te bouwen tot een camper. Wow, ja, super leuk, ik heb hier ook over nagedacht. Ze heeft me helemaal geïnspireerd en bedacht me dat ik een aantal maanden geleden een man heb leren kennen in het park die daar met zijn zelfgebouwde camper stond.

Ik vroeg of ik een foto mocht maken van zijn Casa Rodante (house on wheels) en we raakten aan de praat. Ik vertelde hem dat 1 van mijn grote dromen vervuld is (Jacky) en dat een camper mijn andere grote droom nog is. We hadden een leuke klik en iedere keer dat ik met Jacky ging wandelen bezocht ik hem. We hebben het uiteraard uitvoerig over zijn eigen gebouwde camper gehad en ik vroeg zo een beetje voor de grap of hij me niet wilde helpen met mijn eigen camper. Ja tuurlijk. Verder niet echt op ingegaan, was pas april en had nog niet echt een idee wat ik precies wilde. Na het ontmoeten van die meid dacht ik hee… weet je wat, ik ga hem eens vragen. Nee heb je Ja kan je krijgen. We hebben af en toe nog contact via Whatsapp, en heb hem gevraagd of hij dat zou willen. En wat denk je? Hij is net zo enthousiast als ik dus ik ben toch een partij hyper! Allerlei ideeën, zo hee, echt veel om over na te denken oa uitzoeken en inlezen over koelkasten en solarsystemen. Volgens Miguel, zo heet hij, kan je alles gewoon op internet bestellen en laten bezorgen met DHL of een Mexicaans bezorgbedrijf. Deze week ga ik naar mijn monteur om te vragen of hij me wilt helpen met het vinden van een van, ik denk het wel, hij is erg sympathiek. Hopelijk lukt dat ergens half oktober, dan een trip van 10 uur naar provincie Oaxaca. Daar staat hij momenteel in de bergen, ook een prachtige plek. Daar kunnen we werken. Er is geen douche en elektriciteit, maar kunnen de energie van zijn solor gebruiken. In NL ga ik een tent kopen als tijdelijke huisvesting tijdens klussen. Dit wordt m’n douche 😁

Mega zin in het nieuwe project!

Tot zover beste mensen. Mucho amor 🥰