La buena vida en El Remate

Wat heb ik het naar m’n zin! Ik voel me enorm thuis hier in El Remate en heb een maand bijgeboekt. Tania is ondertussen terug uit de stad en ook zij is erg sympathiek. De meiden vragen me overal mee naar toe en introduceren me bij hun vrienden (niet echt Corona proof 😬), maar wel goed voor m’n Spaans, alhoewel ik niet veel mee krijg als we met z’n allen aan het lunchen zijn. Het praten met volle mond, grappen over en weer en door elkaar praten helpt niet echt. En dan hoor ik opeens “Netflix” en “película” (film). Ik denk “hee, daar kan ik over meepraten”. Maar ook hier, net als in Frankrijk, wordt alles nagesynchroniseerd, ook titels van films worden in het Spaans vertaald. Lekker dan. Dan hoor ik een naam van een acteur dus ik vraag in m’n beste Spaans over welke film het gaat. Dan kijken ze me allemaal aan en beginnen te lachen want dan hebben ze het ondertussen alweer over wat anders. Muy rápido!  

Omdat ik genoeg tijd heb en omdat zij zoveel voor me doen, help ik hun met kleine dingen in huis en help Nino en een vriend van haar met schilderen van een locatie waar ze een winkel/massage-salon willen openen. 

Naast al mijn dagelijkse dingen ga ik nu ook elke dag een flink stuk zwemmen, moet echt wat aan m’n kipfilets doen. Als ik dat uitleg en vertaal aan de meiden komen ze niet meer bij, “por qué filetes de pollo”? Tja, gewoon, omdat het daarop lijkt. 

Op deze platform zit ik geregeld, heel vervelend...

Beetje saai misschien alleen maar foto’s van het water maar zo prachtig, elke dag weer anders.

Cliché maar waar; gezondheid is het allerbelangrijkste wat er is. Daar interesseer ik me al een aantal jaren in en in combinatie met wat de natuur te bieden heeft en samenwonend met 2 vegan-grieten kan ik mijn interesses verrijken. Heel inspirerend. Tania is namelijk een kok en kan erg lekker koken, ik ben positief verrast. Niet dat ik nu van plan ben om vegan te worden, ik hou teveel van kaas, yogurt en eieren. Teveel gedoe ook. Maar ik sta altijd open voor suggesties en ik leer veel. Ik kan nu vegan mayonaise maken, ik maak de blits met vegan pannenkoeken en het brood wat ik altijd bakte in Lanquín heb ik verbeterd met zaden en kruiden en doet niet onder van het brood thuis uit de bakmachine. Koop eieren van een local waarvan we weten dat deze niet gemanipuleerd zijn met troep. En leuk om ook andere dingen te leren. Zo maak ik ondertussen natuurlijke tandpasta, deodorant, zeep, muggenspray en bodycrème. Gister ben ik geslaagd voor het kombucha project. Zo, dat moest gevierd worden met een rum-cola! (ja, want genieten is gezonder dan niet genieten, bijvoorbeeld het eten van spruiten in mijn geval).

Tijdens het fermentatieproces zie je de zwam groeien...

en hier het resultaat, jammer dat ik de smaak niet kan delen. Lekkerr hoorr!

Ik geef toe, leuk gedecoreerd voor de foto, maar wil toch even m’n ”Los Jardines - Guatemala & Barrett” laten zien.

Voor de verandering weer eens een dag Flores gedaan. Meiden hebben me afgezet en ik ben gaan wandelen. Zo’n levendig en gezellig het normaal gesproken zou moeten zijn met restaurants en cafés, zo uitgestorven is het nu. Ik ben maar 4 mensen tegengekomen. Saai. Wel heerlijk kunnen eten bij een van de geopende restaurants, genoten van (weer eens) een goede pizza. 

Naast al deze bezigheden ook veel tijd om na te denken en te beseffen hoe heerlijk ik dit leven vind. Fijn te ervaren dat je snel nieuwe contacten opdoet als je ergens langer verblijft. Dat had ik in Lanquín en na 5 weken in El Remate ken ik ondertussen een aantal mensen waar ik zo heen kan gaan (zonder agenda, zonder afspraak, hoe fijn!) Ik hoop dat ik een aantal maanden aan deze reis vast kan plakken. Ik heb goed contact met de huurders, zijn werkvisum verloopt volgend jaar. In november weet hij of hij bij het bedrijf kan blijven en of hij dus een aantal maanden extra in mijn appartement kan blijven. ¡Eso espero! Dan naar huis, zaken regelen en weer door! Zolang ik mijn appartement kan verhuren, por qué no? Ik overweeg zelfs om met pensioen te gaan 🤪.

Tot slot nog een Corona update: transport is hier en daar weer van start gegaan. Gisteren hoorde ik dat 18 september het internationale vliegveld opengaat en de parken. YES! Was er helemaal hyper van (número dos 🥃). Dus hopelijk volgende blog eindelijk foto’s van Maya tempels.

Abrazos!