Ik heb een heeeel zwaar leven, nee nee maar echt waar

Zo, eindelijk weer eens een verslag, dat werd ook wel tijd na 6 maanden. Foei!

Mijn laatste verslag was vlak voor ik naar Nederland ging, hoe snel de tijd gaat.

Hier een samenvatting:

Wat heb ik 3 geweldige weken in Nederland gehad. Zo leuk om iedereen weer eens live te zien en te spreken, ik ben enorm verwend door iedereen, nogmaals ontzettend bedankt, dat was een mooi cadeau. Ook weer blij om terug te zijn in Mexico, tja, mi amor he, zij heeft 3,5 week in een hondenhotel gezeten. Alles is gelukkig goed gegaan en ze was door het dolle om me weer te zien. 

Ook weer blij met het klimaat van Mexico. Kijk hier hoe opbeurend mijn eerste dag in NL was (foto vanuit de trein 😝)

Bij “thuiskomst” in San Cristóbal op zoek naar een camper. Mijn kever (Vocho) had ik vlak voor vertrek naar NL goed kunnen verkopen.

 Alleen het nieuwe project ging toch niet zo makkelijk. Of veels te duur, of oud, of ver weg. Na 2 maanden realiseerde ik me dat ik eerst de loterij moet winnen (of mijn appartement moet verkopen) om een camper te kunnen kopen. Ok, ik moet dus mijn droom ietwat aanpassen. Ik kreeg wat tips om te kijken naar een minivan of SUV, dat is een stuk goedkoper en past dus in m’n budget. Veel onderzoek gedaan en uiteindelijk superblij met m’n Honda Odyssey.

 Een timmerman heeft een bed- opslagconstructie gemaakt. 

Op Amazon alle benodigdheden gekocht zoals koelkast, powerstation, opvouwbare solarpanel, gasstel en alle toebehoren die nodig zijn om off-the-grid te kunnen leven. En ik ben toch een partij blij! Heerlijk die maximale vrijheid! En toen was het tijd om echt on the road te gaan. Iris uit NL komt me 2 weken bezoeken en we hadden een route uitgestippeld; aankomst Puerto Escondido en dan vertrekken van Oaxaca stad. Zo kon ik mooi een dikke week m’n auto en m’n nieuwe leefstijl uitproberen. Afscheid genomen van San Cristóbal, dat ga ik wel missen, toch bijna 2 jaar hier gewoond. Ook voor Jacky zal het wennen zijn, dag vriendinnen Lola en Lolita (ja dat verzin ik niet).

Dag Bobby, m’n beste vriend (en stiekem verliefd)

Nu dus echt On The Road, richting Puerto Escondido. Direct al op mooie plekken gekampeerd en leuke mensen ontmoet. 

Na dik een week kwam ik op plaats van bestemming. Toen kwam Iris aan. Hoe leuk, maar dan ook echt leuk! Wat een gezelligheid en echt zo gelachen, maar echt echt! 

Eerste 3 nachten in Puerto Escondido, in een hostel (wel eigen kamer uiteraard), voor Iris een nieuwe ervaring, ze is toch hele andere types vakanties gewend. En goed bevallen, ze was positief verrast.

Vervolgens op pad, eerst naar de Lagunas de Chacahua. Auto geparkeerd en met boot 30 minuten naar het eiland.

Zo! Mooi zeg! We vonden een kamer waar we 2 nachten verbleven. 

Vervolgens naar een andere mooie plek aan de kust. Playa Tierra Blanca.

Zo prachtig en rustig, wat een paradijs! Onszelf verwend met een accommodatie met uitzicht op zee. Het was immers Womans-day (wat dat ook mag inhouden). Een heel groot contrast met de volgende plaatsen die we aandeden. Mazunte, San Agustinillo en Zipolite. Leuk om weer in Zipolite te zijn, daar heb ik een kleine 2 jaar geleden 2 maanden gezeten. En wat een verschil, pffff, wat een mensenmassa. Je kan echt zien dat de Covid-gekte voorbij is. Los van dat gelukkig nog wel dezelfde vibe als toen. We hadden een camping gevonden (tja, ik zit vast aan een dagbudget) en Iris sliep in de auto en ik in de tent. Verdere details hierover laat ik in het midden 🤪

Punta Cometa in Mazunte 

Na 2 nachten afscheid genomen van het strand en zijn we via de bergen richting San José del Pacífico gereden. Niet de beste rit, probleem met de auto (niet ernstig uiteindelijk) ik chagrijnig, koppijn en San José vonden we ook 10 keer niks. Plus die gast van de kamer die we huurden was ook een eikel eerste klas. Al met al een dag die we maar snel vergeten. Volgende dag waren we weer vrolijk vrolijk, maar dan ook echt. Aangekomen in Oaxaca stad. Echt een stad stad. Zo, even wennen weer, we hadden al een Airbnb geboekt en vanaf daar de stad en omgeving ontdekt. Mooi oud centrum:

Archeologische Maya tempels - Monte Alban 

De grootste - breedste - dikste boom ter wereld “Árbol del Tule” is met z’n 58 meter omvang en meer dan 2000 jaar oud (volgens onderstaande foto) Holder of Guinness World Records (dat is toch wel belangrijk om te weten). 

Verjaardag van Jacky gevierd. Van Iris kreeg ze een zak vol met kluiven en van mij kreeg ze een nieuwe halsriem. 2 jaar alweer, mi princesa ❤️ 

En toen waren de 2 weken alweer voorbij, wat gaat dat toch snel! Geweldig genoten! Iris afgezet op het vliegveld en toen een plek gezocht waar ik weer back to basic ga. De stad zelf is mij te druk en te groot, ik heb een mooie plek buiten het centrum gevonden. Op een camping, niet heel goedkoop maar prima voor een week ofzo, met gebruik van dit heerlijke zwembad.

Weer even gezond bezig zijn, dagelijks yoga, hiken en zwemmen. Plan voor nu is in april weer de bergen in, daar ga ik alsnog die Miguel opzoeken, in San Mateo, daar wil ik een poos verblijven, voor 50 euro per maand. Dan kan ik m’n spaarrekening weer wat spekken, al m’n geld zit nu in de auto. En verder….verder zie ik het wel. Dat lezen jullie wel weer in het volgende verslag. 

Saludos 🥰