Ik ga nog niet naar huis, nog lange niet nog lange niet...

Wat heb ik toch attente familie en vrienden! Geen zorgen, het gaat goed met me. De orkaan Eta die over Midden-Amerika heeft geraasd, ja, daar heeft Guatemala ook erg veel last van gehad. Wat een regen, iedereen kent ze wel in Nederland, van die hele heftige regenbuien, nou, dat was hier 5 dagen lang, dag en nacht. Niet normaal. Gelukkig zitten wij wat hoger op een berg en behalve wat lekkages, water in de woonkamer en 2 (naar goede kant) omgewaaide bomen hebben wij niets te klagen gehad. In tegenstelling tot de mensen in het dorp, huizen vol met water. In Cobán waar ik hiervoor was, wow, compleet onder water. Hier wat beelden die ik heb ontvangen van het gezin waar ik verbleef. Zij zijn gelukkig ok, maar bizar waar ik gelopen en gegeten heb, zwaar overstroomt. 

Onderstaande goeierd denkt in deze situatie toch aan zijn masker, ja, stel je voor, dat je na deze ramp ook nog Corona krijgt...

Nu is het weer lekker warm en zonnig met 32 graden. Ik heb het echt koud gehad met 23 graden en had m’n spannende thermo-ondergoed weer uit m’n backpack gevist. In de nacht een deken, laken was ook te koud (18 graden 😝).

Goed, visum verlengen dus. Had al wat info ingewonnen maar niemand weet echt hoe of wat in deze corona situatie. Normaal gesproken moet je 2 dagen het land uit of naar de hoofdstad om bij immigratie kantoor een verlenging stempel te scoren. Optie 1 is lastig omdat niet overal de landgrenzen open zijn. Ook naar Belize is de grens dicht. Ik zou naar Mexico kunnen gaan maar dat is 5 uur met de auto en dan? Je moet een speciaal document hebben waarin je kan aantonen dat je geen corona hebt. En daarvoor moet je betalen. Vervolgens moet je in Mexico wederom een nieuwe test doen, of niet, heb verschillende berichten hierover gelezen. Het ligt ook aan de douanier. Of hij sex heeft gehad de avond ervoor. En optie 2 zie ik ook niet zitten, 11 uur vanaf hier, en dan? Hoe zeker is het dat ik kan verlengen? Op de site van de overheid staan ook documenten waar je niet echt wijzer van wordt en FB groepen speciaal voor expats geeft ook niet altijd heldere informatie. Gedoe. Gelukkig is er ook nog een andere optie; je koopt gewoon een stempel. Kijk, beter! Heb via een stel in El Remate een telefoonnummer gekregen van iemand die bij de grens werkt en een stempel in je paspoort kan zetten. Heb met hem geappt en om de kwestie zo “integer” mogelijk te doen (🤪) komt hij naar El Remate met de stempel (ipv wij naar de grens want niet alle collega’s willen hieraan meewerken...tsss stom). Kosten?.....tromgeroffel....27 euro! Doen! Samen met de Amerikaan Lou en de Poolse gast Adam (die ook hier in Casa Colocha verblijft) een stempel laten zetten in de paspoort. De douanier snel veel geld verdient en iedereen blij. Typisch win-win geval.

Dus kan nu tot half januari in Guatemala blijven. Daarna moet ik wel echt het land uit en ben weer plannen aan het maken. Nicaragua staat boven aan mijn lijst op dit moment. Nino is terug van 4 weken vakantie en zij gaf aan veel vrienden te hebben in Nicaragua, zij wil me introduceren bij hen. Altijd fijn! Ben blij dat ze terug is. Ze heeft een leuke moeder die helaas na 3 dagen alweer terug moest naar huis vanwege werk. Maar ze heeft me ook uitgenodigd om haar op te zoeken als ik richting stad ga.

Dus nu de vraag, wanneer ga ik weer op pad? Dubbel gevoel, fijn dat ik weer kan reizen, maar heb het zo naar m’n zin hier en ben compleet in love met de honden dus wederom een ding om te vertrekken. Beetje een flashback van de kalkoenen maar nu nog moeilijker want honden zijn toch meer mijn beesten. Vooral Karitza, the rescue-dog. Dag 2 heeft ze me nog in m’n donder gebeten maar sinds afwezigheid van haar baas Tania zijn we de beste vrienden. Zelfs Nino zegt dat ze veranderd is, veel aanhankelijker en minder driftig dan ervoor. Ik heb serieus al zitten janken bij het idee dat ik moet vertrekken. Nino, de schat, zei: ga reizen, nu kan het, wie weet komt hier ook die verdomde 2e C-wave, dan kom je gewoon weer deze kant op. Ja, je hebt helemaal gelijk! Plan was om volgende week te vertrekken, maar nu eerst even de overstromingen-situatie aanzien, want Rio Dulce, mijn volgende bestemming (waar ik gestrand ben in maart), de rivier is compleet buiten de oevers getreden en veel hotels langs de rivier staan onder water. Dus ik moet hier nog even blijven, en dat vind ik helemaal niet erg!!

Mi amor en beste vriendin Karitza

Karitza en Pepper

Bolle billenbuik Nycta (de liefste van het stel, de eeuwige puppy)

Ok ik denk dat dit wel genoeg hondenfoto’s zijn. 

De bedoeling van mijn sabbatical dit jaar was onder andere te ontdekken wat ik nu precies wil. Die midlifecrisis (🙄) is niet voor niets, een teken om je leven eens onder de loep te nemen. En zo opeens zie ik daar soort van het licht na 10 maanden. Ik word gelukkig van zon, warmte, buitenleven, natuur, reizen, mensen ontmoeten, vrijheid, honden en ook lekker “thuis” zijn. Een bed en keuken. Alles bij elkaar opgeteld weet ik wat mijn nieuwe doel wordt. Door de bevestiging van mijn huurders kan ik in ieder geval tot eind februari wegblijven. Dat is heul fijn, groot deel van de winter skip ik mooi. Ik hoop het te kunnen rekken naar april. Dan kom ik naar huis. Ik zal diverse zaken moeten regelen en dan wil ik voor 2 jaar mijn appartement verhuren en naar Zuid Amerika. Daar wil ik een camper (liefst 4x4, zie hieronder) kopen en mijn leven verrijken met een hond. Lekker met m’n huis en hond het continent verkennen. Ben begonnen met onderzoek en heb al wat contacten voor nadere info. Ik hoop dat het gaat lukken. 

Dit lijkt me wel wat:

Mannen kopen een motor/sportwagen en nemen een jonge vrouw, ik ga voor een camper en een jonge hond (jonge man erbij mag ook, zie hierboven 😋, voor 7 weken, niet langer).

Gran abrazo X