Fin del capítulos Quintana Roo & Yucatán - Hola Chiapas!

Wat heb ik genoten van Mérida! De hoofdstad van deelstaat Yucatán is prachtig, echt een aanrader. En de kers op de taart was dat ik Claudia weer tegenkwam (vrouw uit Colombia). Erg veel lol wederom. 

Monumento a la Patria

De stad heeft een koloniale geschiedenis en dat is te zien aan de mooie huizen aan de Paseo de Montejo.

Wat je veel ziet zijn deze op ijsco-kar lijkende “Marquesitas”, afkomstig uit de staat Yucatán. Dat zijn krokante wafels, een crêpe, opgerold als een taco, gevuld met zoetigheid in combinatie met... tadaaaaaaaa...Hollandse kaas! Serieus. Edammer kaas welteverstaan. Grappig detail is dat ik onlangs nog aangaf aan het thuisfront dat als er 1 ding is wat ik echt mis, is het kaas. Nou, lekker aan de Marquesitas dus 😋.

En dan zowaar opeens noodweer 1 avond. Vet veel regen, de afvoerputten konden het niet aan en binnen notime alle straten blank. Op dat moment was ik bij andere mensen op bezoek en moest wachten tot het heftige onweer wat overgetrokken was. Het was laat in de nacht dat ik uiteindelijke (op blote voeten) terug naar m’n hostel kon. 

Een half uur vanaf Mérida kan je naar het strand, Progreso. Daar heerlijk een dag vertoeft met Clau. Fles rum mee, lekker decadent strandbedden gehuurd en genieten maar. 

Afscheid genomen van Claudia en door naar Campeche. Ook een prachtige oude koloniale stad.

Het ommuurde stadscentrum is niet zo heel groot en na 3 dagen was ik er ook wel klaar. Via Workaway had ik een vrijwilligersbaan gevonden in het midden van Quintana Roo. De advertentie zag er veelbelovend uit met interessante dingen waar ik meer van wilde leren. Bij aankomst maakte ik kennis met de eigenaar Victor, een Mexicaan die daar 3 jaar geleden zijn maïs project is begonnen samen met z’n Amerikaanse vriendin. Ze hebben een groot stuk land wat ze helemaal zelf ontwikkelen. Ze verbouwen ook fruit en groente en zijn enkele cabañas aan het bouwen. Samen met mij kwam ook nog een andere vrijwilligster aan die dag. Na 2 uur had ik al door dat zij totaaaaaaaal niet mijn type is. En dat was na dag 2 al helemaal bevestigd. Een enorme betweter, opschepper, maar ondertussen een enorme angsthaas (ze gilt en rent weg als een vis gevangen wordt 🙄). Als ik wat vertelde over mijn ervaringen als reiziger dan wist zij het beter. Eh....wie denk je dat je bent joh, met je 21 jaar? Toen ik begon met reizen poepte jij nog in je broek irritante pendeja (vrouwelijke klootzak). Ik word echt oud voor die millennials 😬. Op een avond hoorde ik Victor haar aanspreken over haar betweterige gedrag. Gelukkig...zo oud ben ik toch nog niet whahaha.

Dus direct al besloten dat ik het 1 week zou volhouden en dan heel snel weer weg. Het beste maar van gemaakt. Werkzaamheden waren ook niet van heb ik jou daar. Schuren, planten en onkruid wieden. Nou dat kan ik allemaal al wel. Had gehoopt meer te leren over medicinale planten en bijenteelt. Helaas. Dat kon nu niet. Enige wat ik geleerd heb is hoe je een vis schoonmaakt. Na het vangen van de vis heeft Victor het mes in de hersenen geplant, dat vond ik nog net een brug te ver. Vervolgens opensnijden en de inhoud eruit “gevist”. Getsie. Maar wil mezelf verrijken. Als de wereld al helemaal freakt van een griep, laat staan als er echt iets ergs gebeurd. Dan kan je maar beter voorbereid zijn. 

Verder nog creatief bezig geweest: Ojo de Dios (Oog van God); is een spiritueel voorwerp gemaakt door een draadmotief. Leuk om te maken. 

Nog 1 middag naar een meer geweest, zwemmen tussen de krokodillen (ok ok, die zagen we ver weg).

Na een week dus echt helemaal klaar daar. En ook met de staten Quintana Roo en Yucatán, alles wat ik wilde heb ik gezien. Na 3 maanden zin in iets nieuws en heb besloten om naar de staat Chiapas te gaan. Op naar San Cristóbal. Met de nacht bus weer naar Palenque waar ik m’n Mexico avontuur begon. 1 nacht in hetzelfde hotel verbleven en was ook weer heerlijk om in de jungle te zijn. Ik werd verwelkomt door de howler monkeys! Blijft toch een indrukwekkend geluid. Volgende dag een bus trip geboekt richting San Cristóbal in combinatie met bezoeken aan 2 mooie watervallen:

Cascadas de Misol-Ha..

.. en Agua Azul

Nu ben ik in San Cristóbal. Ook weer een leuke, gezellige plaats. Gelegen op 2.000 meter hoogte. KOUD!!!!!!!! Overdag gaat het nog wel met 23 graden (voor mij toch wel aan de frisse kant 😜) maar zodra de zon onder is heb ik m’n warme winterjas aan. Gisteravond laat was het 14 graden. Brrrrrrrr. Nee doe mij maar die warme zwoele avonden. Wat ook weer super is dat Claudia in deze plaats is. Twee keer afscheid genomen en nu zien we elkaar weer. Hoe leuk! 7 nachten in een hostel geboekt, lekker goedkoop hier dus heb fijn mijn eigen kamer. Morgen begin ik met een nieuwe vrijwilligersbaan in een animal shelter, voornamelijk rescue dogs. Erg blij! 

Tot zover, abrazos! (oh nee, dat mogen jullie niet 😝)

“Als de geest bezet is met positieve gedachten, is het moeilijker voor het lichaam om ziek te worden”