Carry the dishwasher in Lanquín
16 maart 2020 - Río Dulce, Guatemala
Hola, een teken van leven van mij vanuit de wereld die compleet gek is geworden. Coronavirus, helaas is dat ook hier het gesprek van de dag. Tjonge jonge, what a madness! In Guatemala zijn 7 gevallen bekend, de grens is sinds vandaag dicht, je kan land niet uit of in. Nationale parken zijn dicht. Voordeel; visum hoeft niet verlengd te worden, dat is fijn, heb het namelijk zo naar mijn zin hier, wil eigenlijk nog niet weg, dus dat komt mooi uit!
Maar waar gaat het nou eigenlijk om, een griep, erg besmettelijk. Slaan we niet een beetje door? Wereldpopulatie is bijna 8.000.000.000 (wat een boel nullen) elke dag worden er meer dan 200.000 baby’s geboren en er zijn tot op heden 7.000 doden door het virus. Ik weet niet hoor, ben ik nu de enige down to earth persoon? Erger is hoe de angst aangezwengeld wordt, en veel effect heeft op de economie en toerisme. Absurd dat mensen geen werk meer hebben. Mensen hier zijn al zo arm en elke dag niet werken is een dag geen geld. En de States is in paniek, omdat er geen pleepapier te koop is... eh....serieus? Gelukkig hebben ze hier grote bananenbladeren, daar kan ik wel wat mee, (na check tarantula spin). Ik hoop dat ik kan blijven reizen binnen Guatemala, ben wel benieuwd hoe het af gaat lopen.
Ok...4 februari aangekomen in Lanquín, een mooie, rustige plaats, en een fantastisch hostel. Vorig jaar had ik nog moeite met de dorm rooms maar vind het nu wel ok. Ik ontmoet hierdoor veel leuke, stoere en relaxte mensen met geweldige reisverhalen. Heerlijk om te vertoeven tussen gelijkgestemden. Mexico en Colombia staan nu vrij bovenaan mijn lijst, alleen dus even zien wanneer.
Na een paar dagen verkast naar ander hostel waar ik mijn Spaanse les heb voortgezet voor een week en daarna ben ik terecht gekomen op een eco-farm waar ik 4 weken vrijwillerswerk heb gedaan. Twee Franse dudes hebben op die farm een restaurant geopend en hadden hulp nodig. Wat een super relaxte baan; afwassen, vegen, afwassen, dweilen, boodschappen doen, flyers uitdelen in centrum, afwassen, hiken, hiken, heel veel hiken, want oh oh wat is de omgeving prachtig!
En dat is nog niet alles, ik heb zoveel geleerd op deze permaculture farm. Ontzettend interessant. Een leuk feit is dat de stand van de maan erg bepalend is bij het planten van zaden en het oogsten. Afhankelijk of je bijvoorbeeld de boom wilt gebruiken voor de bladeren voor oa daken van huizen of dat je de vrucht van diezelfde boom wilt gebruiken, volle of nieuwe maan is dus bepalend hoe de groei verloopt van die boom. Ook geleerd over verschillende soorten kruiden waarmee ik in de weer ben geweest voor oa smooties. Tevens wordt hier cacao geplant en geoogst, ook helemaal mijn ding. Hieronder de cacao boom, het drogen van de bonen, in de koekenpan, vervolgens de skin van de bonen pellen (waar je overigens heerlijke thee van kan maken) en dan in de blender om het tot een vloeistof te krijgen (luxe variant, de locals maken het handmatig fijn).
En dan uiteindelijk zelf chocola maken. En steeds creatiever, kan zeggen dat ik super lekkere chocola heb gemaakt, favoriet is met rum (goh, wat een verrassing) met vulling honing en jam. De vriezer in en vervolgens enorm genieten! Mmmmmm!
Tussendoor weer even de afwas doen en vegen...
Eindelijk na 2 weken “werken” naar Semuc Champey geweest, dit is een National Park hier vlakbij Languin, de high light rondom Languin. Prachtig!
Weer even afwassen, nog een dag naar Coban voor de boodschappen, Lanquín is zo klein, ze verkopen niet alle producten, ik mee, om te sjouwen (zo ontstond de naam “Carry”).
Nog een mooie laatste afsluitende hike naar vrienden van de guys, die hebben een prachtig huis op de top van een berg in die omgeving, met een extra huis die ze verhuren via Airbnb (voor veel geld) dus hoe lucky ik ben als backpacker om daar te mogen verblijven. Schitterende zonsopkomst gezien!
En na 4 weken soort van werken en bijna 6 weken Lanquín ook wel tijd om door te gaan. Met beetje pijn in mijn hart, want het was namelijk ook erg gezellig met 1 van de Franse mannen (goed voor mijn Spaans). We gaan elkaar weer ontmoeten, zeker nu ik voorlopig nog in Guatemala blijf. Gister ben ik aangekomen in Rio Dulce, ook prachtig, foto’s in de volgende blog en verder...no planes! Me gusta!
Adios! Hasta luego!
Wat een heerlijk reisverslag, waarom ga je geen boek schrijven!
En prachtige foto’s, even wegdromen.
Nog veel genieten daar met je avonturen😘